“Daar staat een stoel. Goh, wat wil ik die graag optillen. Heb ik echt zin in. Weet je, ik loop ernaartoe en ga ‘m optillen.”
“Stop!”
“Huh?”
“Hebt u daar een vergunning voor?”
“Moet dat dan?”
“Stel u voor: alle Nederlanders willen die stoel optillen. Dan wordt het een zootje. Chaos! Precedentwerking, snapt u?”
“Wat moet ik dan doen?”
“Weet u hoe zwaar de stoel weegt? Uit welk materiaal deze is geschapen? Wat de soortelijke massa is van dat materiaal?”
“Nee.”
“Dan weet u ook niet of u hem wel kunt optillen. Veel te onzeker. En weet u wat de valversnelling is, mocht ie uit uw handen donderen?”
“Jawel, die is 9,81 meter per seconde in het kwadraat. Althans hier op aarde.”
“Aha, ziet u wel. U weet niets. Stel u hebt even niet opgelet en we zijn nu op Mars, dan valt ie een stuk harder.”
“Tsja.”
“U zult professionals moeten raadplegen, met verstand van zaken.”
“Zal ik een werkgroep formeren? Met experts op het gebied van materialen en valversnellingen? Geeft u dan een vergunning af?”
“En de verantwoordelijkheid dan?”
“Hoe bedoelt u?”
“Stel, tijdens het optillen schiet er een hernia in uw rug. Als we de vergunning afgeven, dan willen we daar niet verantwoordelijk voor zijn.”
“Zal ik dan ook maar een juridische werkgroep formeren, om dit te onderzoeken?”
“Perfect. Die twee werkgroepen moeten wel worden gecoördineerd.”
“Weet u, ik weet het goed gemaakt en stel een coördinatieteam samen. Met daarboven een stuurgroep, voor het nemen van beslissingen.”
“Toch vergeet u nog iets heel belangrijks. Ik merk dat u nog niet echt bent doorgedrongen tot de 21e eeuw.”
“Wat dan?”
“Parrr-ticipatie. Burgerparrr-ticipatie.”
“Oh ja, een klankbordgroep toevoegen dan maar?”
“Dat gaat de goede kant uit. Je kunt niet zorgvuldig genoeg zijn. Op basis van de resultaten kunnen we beleid opstellen. We hebben nog geen stoel-optilbeleid, ziet u, en zonder beleid kunnen we nu eenmaal geen vergunning afgeven.”
“Zullen we onze afspraken meteen even concreet maken?”
“Goed. Over twee maanden heb ik wel een gaatje in mijn agenda. Ziet u, ik heb het druk, druk, druk.”
“Dag meneer.”
“Dag nietige burger.”